Hoe een illustratie mij in Belfast bracht

The Big Two Derby in de Oval

Het idee om de mooiste derbywedstrijden in Nederland te bezoeken wordt al snel uitgebreid naar het buitenland. Ik bezocht wel al een aantal buitenlandse voetbalclubs, maar de eerste echte derby die ik voor dit project bezoek is in Belfast. Glentoran FC speelt thuis tegen Linfield FC. Mogelijk één van de oudste derby’s ter wereld.

Voetbalkennis over Noord-Ierland

George Best, dan houd het bij mij wel op. Verder heb ik geen idee. Om over een voetbalclub of stadion maar te zwijgen. Deze trip komt dan ook tot stand door toevalligheden. Zo kwam ik een plaatje tegen van de Oval in Belfast, de thuishaven van Glentoran FC. Vanwege de ligging van het stadion, de oude tribunes en de clubkleuren besluit ik om hier een illustratie van te maken. De illustratie plaats ik op mijn Facebook-account. Tijdens het zoeken naar foto’s van het stadion stuitte ik op een foto van een jongen met een vlag in zijn hand. Hij viert op dat moment het landskampioenschap. Het leek mij dan ook mooi om hem in mijn illustratie te plaatsen. Glentoran FC wist in totaal 23 keer kampioen van Noord-Ierland te worden. Rivaal Linfield FC doet dat een stuk beter en heeft er op dit moment van schrijven 55 titels op haar palmares staan.

Positieve berichten

Het bericht van mijn Facebookpagina deelde ik ook met die van Glentoran FC en binnen enkele seconde had ik het eerste bericht al binnen. De commercieel directeur van Glentoran wil graag een digitale versie ontvangen. Er komen leuke reacties binnen onder het bericht. De moeder van de jongen op mijn illustratie stuurt een bericht en ook Suzy, een fanatiek supporter, meldt zich. Die laatste nodigt mij uit om eens naar Belfast te komen. Ik krijg ook meteen het nummer van haar vader, die is mogelijk nog fanatieker.

Eén van de oudste derby’s ter wereld

Ik stuit op het feit dat de wedstrijd tussen Glentoran FC en Linfield FC wel eens één van de oudste nog bestaande derby van de wereld zou kunnen zijn. De eerste wedstrijd tussen de Big Two van Belfast was in oktober van het jaar 1887. De Nottingham derby en de derby van Edinburgh zijn wellicht iets ouder. De eerste officiële Noord-London derby tussen Tottenham Hotspur en Arsenal stamt uit hetzelfde jaar, maar wordt een maand later afgewerkt. De Old Firm, de derby tussen Rangers FC en Celtic werd voor het eerst gespeeld in 1888. Voor het grote publiek leven deze twee derby’s natuurlijk meer dan die van Belfast. Toch is de Belfast derby, zeker de versie op Boxing Day, de drukst bezochte wedstrijd van het Noord-Ierse voetbal. Met dit gegeven, de contacten in mijn mailbox en de heftige geschiedenis van Belfast besluit ik samen met mijn een vrouw een paar dagen kerst te vieren in Noord-Ierland. De derby wordt namelijk traditiegetrouw gespeeld op de Boxing Day, voor ons is dat tweede kerstdag. Na een kort berichtje, waarin ik mijn komst vermeld, zet de commercieel directeur ons op de gastenlijst.

Op pad met een unionist

In de week voor vertrek heb ik contact met Suzy. Haar vader wil ons graag rondleiden door de stad. Dat aanbod slaan wij niet af. Davy, een zeer vriendelijke man, haalt ons op bij het hotel. Samen met mijn vrouw stappen wij in bij deze echte ‘Unionist,’ een uitgesproken protestant. Het is de beste manier om meer te weten te komen over de stad. De tour brengt ons langs de bekende murals, de muurschilderingen die vooral verwijzen naar de religieuze achtergrond van de betreffende wijk. De stad is verdeeld tussen protestantse en katholieke wijken. Als wij door een wijk rijden waar volgens Davy veel Linfield fans wonen zien wij toch een jongen met een groen trainingspak van Glentoran lopen. Davy stopt meteen en het blijkt Jonathan Smith, die met zijn bijnaam Bobo door het leven gaat, te zijn. Wij schudden de aanvaller de hand. Davy, die al vele jaren een seizoenkaart van Glentoran heeft, laat ons zowel de mooie als de ruwe kanten van de stad zien.

Telefooncel in de tuin

Tegen het einde van middag zit de tour erop. We rijden alleen niet naar ons hotel. Davy nodigt ons uit bij hem thuis en hier komen wij tot onze grote verbazing in een soort thuismuseum terecht. De verzamelfreak heeft een Engelse telefooncel in de tuin staan. We gaan naar zolder. Het is best vreemd om zomaar bij wildvreemde mensen naar de zolder te gaan. Ik wordt niet teleurgesteld. De zolder ligt vol met voetbalattributen. Programmaboekjes, vaantjes, shirts, voetbalschoenen en ga zo maar door. De voetbalschoenen van Gary Cahill staan op een plank. Aan het dak hangen wedstrijdgedragen shirts van Glentoran, maar ook veel spullen van Chelsea. Davy is naast supporter van Glentoran ook nog eens seizoenkaarthouder van het Londense Chelsea. Hij vliegt wekelijks van Belfast naar het grootste Britse eiland.

Tussen alle shirts wordt een officieel, tijdens een seizoen gedragen, shirt van Glentoran gepakt. Op de achterkant prijkt het rugnummer 14 en de naam van William McDonagh. McDonagh speelde twee seizoenen voor The Glens. “Hier, hij is voor jou” Daar sta je dan als nuchtere Nederlander op een zoldertje in het noorden van Belfast met een shirt in je hand van een club waarvan je een paar weken terug het bestaan nog niet vanaf wist.
Davy staat er ook nog op om naar de Castlereagh Supporters Club te gaan. Met het oprichtingsjaar van 1947 moet dit de oudste social club van Ierland zijn volgens de barman. Met een glas Guinness sluiten wij de dag af.

Bijna afgelast

Op Boxing Day, de dag na kerst, worden mijn vrouw en ik bij het hotel opgehaald door Suzy en haar man. Wij voelen ons ondertussen bezwaard, maar dat mogen wij niet zeggen. Bij het boeken van e vliegtickets was ik bang dat eventuele sneeuwval voor afgelasting zou gaan zorgen. Het is immers winter. Met dertien graden hoeven we ons daar niet druk om te maken. Door de vele regenval in de dagen ervoor moeten wij ons alsnog zorgen maken dat de wedstrijd kan plaats vinden. Het water in Conn’s Water, een rivier die door Belfast stroomt, staat hoog waardoor het afvoersysteem van The Oval het water niet kwijt kan. De brandweer moet eraan te pas komen om het water weg te pompen. In de supportersclub wacht iedereen met spanning af op goedkeuring. Uiteindelijk komt de mededeling dat de wedstrijd anderhalf uur later van start zal gaan. Een hele opluchting en zo bestellen wij op ons gemak nog een biertje. In de houten bankjes achter ons zitten wat geblesseerde spelers. Wij proosten op een goede afloop. Dat is nodig, want winnen van de rivaal doen The Glens niet zo vaak op Boxing Day.

Met de hark op het veld

In de auto naar het stadion toe hoorde ik al op de radio dat aanvoerder Stephen McAlorum niet speelt vanwege een blessure. Naast mij hoorde ik een diepe zucht. Ook Elliott Morris, de eerste doelman, speelt niet mee. Dat belooft niet veel goeds. Simon Kitchen, de commercieel directeur, die ons op de gastenlijst had gezet is nog in geen velden of wegen te bekennen. Vlak voor de aftrap krijg ik hem dan toch te spreken. Zijn broek is besmeurd met modder. De hele middag heeft hij met een hark over het veld gelopen om te zorgen dat het straks bespeelbaar is.

Ik overhandig Simon een canvasdoek met daarop de illustratie van The Oval als dank. Wij gaan op de foto. Ook de geblesseerde aanvoerder van The Glens, Stephen McAlorum, wordt aan zijn jasje getrokken om erbij te staan.

The Oval is uitverkocht. Beide clubs hebben 3.000 supporters meegenomen. Het is een prachtig gezicht. Door alle Britse vlaggen in het vak van de Linfieldaanhang lijkt het wel of Rangers op bezoek is. Op het veld staan 22 Noord-Ieren, iets wat best bijzonder is. Negentig minuten lang kijken wij naar vechtvoetbal. De plaggen vliegen door de lucht, modder zit overal de bal wordt zo nu en dan afgeremd of juist versneld door het natte veld. Reservekeeper Aaron Hogg laat zien waarom hij niet de vaste doelman is. Een houdbare bal glipt door zijn vingers. Linfield was al de bovenliggende partij, maar nu kunnen ze vrijuit voetballen. In de tweede helft wordt het zelfs 0 – 2.

Nog geen minuut later kunnen we dan toch voorzichtig juichen. Uitgerekend Bobo maakt de aansluitingstreffer. Glentoran doet er dan nog alles aan om een gelijkmaker te forceren. Helaas blijft die uit. Behalve de nederlaag hadden wij geen beter bezoek kunnen wensen.

De Publiekswissel

De Publiekswissel is een project waarbij een bal rolt, een net bolt en hier en daar een biertje vloeit. Dit alles wordt op papier gezet en gedeeld met andere liefhebbers.

See author's posts

Tags: Belfast, Glentoran, Linfield, Noord-Ierland, stadsderby, The Oval